Aardverschuivingen

Er is  Er is Er is voortgang Er is vooruitgang Er is een voor uitgang Er is Er is  Er is een weg Er is weg  Er is een uitweg Er is wegwerken Er is geen weg Er is  Er is Er is een opgang Er is een ondergang Er is een afgang   Er is  Er is  Er is afslag Er is opslag Er is gehoorgang Er is doodlopend weg

Ze trouwde met een kok maar bleek de vrouw  van een soldaat de naar het front gebracht  echtgenoten in veel opzichten lijken de vrouwen op elkaar de mannen volgden dagvaardingen op opdat er niets meer te verbergen was hebben de vrouwen nu al spijt dit was een persbericht of schoon  de taal met google ontdaan van raadselen blijft staande dat de woorden helder als bij een frisse lentewind   met staalbouw hemels weer de zon gul het licht verstrooid onderwijl het mensdom reden ziet te verwoesten met wat  het oog en oor ons biedt      

Ik weet niet of zij een hij is in de winter maar in de lente tooit zij zich wonder schoon in het wit dat schril afsteekt tegen hemels blauw maakt haar bloesem oorverdovend vol gezoem dat daar bij genomen zachter bries volmaakt de zin van leven geeft met wat het voorjaar biedt maar daags daarna de vrucht verschijnt breekt in hem het wreed bestaan waar loof zich tooit het roest tot rot de hele kroon getuigt dat zomers lot de dood behelst waar lange jaren eerder wij in lommer rust genoten in haar schaduwrijk staat hij daar nu doodleuk boomlijk gelijk met staken dor met afsterven haar naar de kroon gestoken het verwerpelijk levenslot tentoon     

Steeds meer niet maar is dat wel zo dan blijkt dat nooit

De bel gaat af De beller belt De gebelde ook De bel ging De bel gaat De bel angst De gebelgde Bellen of gebeld De schrik slaat De hartslag ook De stem stokt De bel ringt De bel ringeloort 

Gaat beginnen bij het verschijnen hier de eerste lach traan of handgebaar vader moeder die jou voor zijn gegaan vrouw kinderen waarmee vereend zelf ook weer jong ben geweest voortgaand ouder grootouder schoon ouder kinderen kleinkinderen werden hand in hand tijd omarmen waarmee  vertrouwt alles veranderde en wel is  geweest sta je helder  voor geest  bij degene die na jou nog in inlevend beleven dat jij al bent verschenen waar niemand verder weet van heeft een levende herinnering die voort gaat ieder soms 'n seconde soms eventjes wat langer stil van is en staat indachtig iedereen zo een beetje verbonden blijft

De zon scheen naar het schijnt en bleek niet helend aan de uitgevreten tijdgeest met het op mn heupen hebben  ben ik lastpak kreupelend door woekergewas dat alles met huid en haar wat verloren gaat de winst uitkeren zit er rustig bij te kijk gezet met uit verleden  opgebouwde torenhoge schuldenlast in de nadagen steekt de kommer met kwel haar licht op bij de suikerzuster  het klopt niet met zoals het hoort nauwgezet komen de waarden niet meer met de normen overeen en restte nog slechts steelse dagen waar met inbegrip van ingrepen begrepen wordt dat niet vanzelf het licht weer dooft wat met het lengen dagelijks wordt bewezen

Wij horen hard al staat de muziek altijd tergend zacht  toch gaan alle stemmen verloren in de nacht blindheid maakt van licht en duistere zaak de huid verraad de zon nog tot die ondergaat  dan blijkt met stomheid geslagen de sprakeloosheid waken men voelt zich verstoken en gebroken nu zintuigen geen weet meer hebben  wie buiten is blijven slapen of erger de droom vergeet te laten ontwaken en zonder hem binnen te laten vergeten wat hij te vertellen had dan had ook ik geweten  maar nu ben ik gewetenloos blind, stom, doof en gevoelloos  slechts een veeg teken van leven gelijk een boer die om zijn vee het met liefde voert en afvoert tot bloedens toe de dood baart voor niemand zich meer zorgen maakt zintuigelijk afgetuigd, afgestompt gevoelloos wezen.

maar zonder vrouw loopt hij met aan de hand een kinderfiets zijn zoon loopt liever alleen  de dijk af in het avondschemer  keert hij om tast de horizon af schiet een kiek met zijn telefoon legt verbinding met verderop verstuurt een indruk van de zon spreekt naderhand klare taal hoe avondrood na storm bedaart de hemel weer in vlammen zet vat het kind weer bij de hand  sommeert nog kort zoon we gaan het avondeten staat vast klaar.

een functionele koe dat lam gelegde kalf opgehokt tot veeteelt doorgefokt gedrocht te stal geplaatst  uitgemolken afgedankt afgeslacht geconsumeerd voedselbron voor mens en dier en voor vertier hier en daar 'n moordpartij het stierenbloed morsig leedvermaak dat smaakt naar meer nu afgedankt  straks de vegaslager  mijn riblap noch mijn schede  voor KI en nageslacht  een stokje steekt voor mij als grote grazer in wildbeheer mijn kroost de ruimte laat en de carnivoren watertandend achter hekwerk smachten laat hoe mijn bil, mijn naad mijn tiet mijn vrouwelijkheid ten dienst wordt ingezet voor maaibeheer

de andere kant uit stroomt het hard tot regen toe in stralen over wegen paden straten  pleinen worden er schoon genoeg nu het hebben van water niet te stuiten is druipt het gewoon beleidsmatig uit kieren en naden met bakken gelijk over de aarde de akkers de sloten de goten de beken de dalen de meren de sluizen  het land verraden weer uit