Waan van een dag

De zon scheen naar het schijnt en bleek

niet helend aan de uitgevreten tijdgeest

met het op mn heupen hebben

 ben ik lastpak kreupelend door woekergewas

dat alles met huid en haar wat verloren gaat

de winst uitkeren zit er rustig bij

te kijk gezet met uit verleden 

opgebouwde torenhoge schuldenlast

in de nadagen steekt de kommer met kwel

haar licht op bij de suikerzuster 

het klopt niet met zoals het hoort

nauwgezet komen de waarden niet

meer met de normen overeen

en restte nog slechts steelse dagen

waar met inbegrip van ingrepen begrepen

wordt dat niet vanzelf het licht weer dooft

wat met het lengen dagelijks wordt bewezen