Met doofheid geslagen

Wij horen hard al staat de muziek altijd

tergend zacht

 toch gaan alle stemmen verloren in de nacht

blindheid maakt van licht en duistere zaak

de huid verraad de zon nog tot die ondergaat 

dan blijkt met stomheid geslagen de sprakeloosheid waken

men voelt zich verstoken en gebroken

nu zintuigen geen weet meer hebben 

wie buiten is blijven slapen of erger

de droom vergeet te laten ontwaken

en zonder hem binnen te laten vergeten wat hij te vertellen had

dan had ook ik geweten 

maar nu ben ik gewetenloos

blind, stom, doof en gevoelloos 

slechts een veeg teken van leven

gelijk een boer die om zijn vee

het met liefde voert en afvoert

tot bloedens toe de dood baart

voor niemand zich meer zorgen maakt

zintuigelijk afgetuigd, afgestompt gevoelloos wezen.