Aardverschuivingen

dan, met zijn hoofd op een steeltje voorover gebogen knikkenbolt hij starend naar zijn nieuwe sneakers fel rood gepunt met vette zolen heeft hij schoorvoetend  vaste grond onder zijn zolen hij kijkt niet op  onder zijn zwarte kapsel schittert schichtig iets van een oogopslag zijn baard grijst al vanaf zijn slapen het tobben schijnt hem goed af te gaan pal voor het betreden van de openbare weg staakt hij in de beweging werpt een blik omhoog om geluid van kraanvogels op te vangen die zuidwaarts trekken naar als het ware  welkom overwinteringsoord waartoe het najaar wenkt fronst op de wenkbrauwboog lijkt zichtbaar zich af te vragen of hij vluchten hier is verleert er wordt beweert  dat hij iets zoekt al ging hij op de vlucht  om het vinden  wat hij hier  zo vreselijk mist

Het is niet de herinnring noch het nabeeld dat vervaagt eerder het verval dat daagt verstreken tijd in het geding van welvaart waarin alles  van waarde ten onderging

Gebroken licht  straalt door de bladeren de schijn van zacht strijklicht op harde schaduwen alles

Sommige kwamen overvliegen anderen vlogen gewoon over Sommigen kwamen neer waar ze ontploften anderen ontploften  naderhand

Zilverlicht zo op't eerste gezicht zonnedauw berijpt de zijdedraad van't gedachtenspinsel dat vervluchtigend licht een schitterende vlinder  verstrikt zich maar dat alles blijkt slechts  een verzinsel