Zonnebloem in knollen veld

 Aardakker gelijk omgelegd doorploegt geweten

tussen de regels door te lezen leegte

nietsontziend baant de boer zijn baan

is tot behoud van teelt de aarde

hij waant zich heer en meester

hoog gezeten zwoegt het manshoog

 wiel zeer adembenemend 

welgeteld en uitgerekend strak

ontkiemt gewas in het lid gelegd

veel strakker afgemeten gaat haast

niet een ieder tevree maar afgemeten

pas op de plaats geen plek voor

het ongeredene de doodsteek

die de dag omspant waar een plant

ontsiert en buiten de pas zin geeft

aan kleurenpracht vol zonneschijn

overziend het veld de wegen 

de watergang en al het leven

van belang om te oogsten

wat het land voortbracht 

in het verleden en zo vol

verwachting nu de dag afwacht

schijnt de boer een pachter nog

zijn opbrengst helder voor ogen

de zonnebloem een ware zegen