Aardverschuivingen

De ochtend stond beneveld op de weidegrond Wind teneer geslagen in de puntwederik ik weer struikelend  op doorweekt gewas het gras was zompig nat met onderliggend glad overwoekerd hout dat onzichtbaar vervaarlijk lachte om mijn struikelende gang naar blootbodem struweel met woekergewas Ik legde op iedere slak beslag  door met uitgebeten fel flitslicht  hun bestaansrecht zeker te stellen  op een ozo gevoelige laag fotomateriaal waar ik alleen ga loopt het met mij totaal uit de hand in woorden brij ik alles aangekaart.

Een lijntje lucht tussen de wolken Tussen lijntjes wolken in de lucht oeverloze kustlijnen drijven over Een lijntje weg met overwegend nog meer wegen in een lijntje dijklichaampjes lijnrecht slapende alom lijntjes bomen aan de horizon Bij inpolderen met omwegen komt tussen de regels door  zwartwit bezien de scholekster uit het aardappelveld omhoog 

Ingewikkelt verstrengelen  zonder verstrikken  in elkaar is neigen naar raken  omarmen in verbinden niet ontnemen  met verliezen  van ruimte om elkaar gevend nemen  nemend geven zonder verwonden blijven verwonderen ademen zonder verstikken  uitsluitend insluiten waar ruimte uit bestaat.

Onverstoord, onverstoorbaar  langs de rietkraag lopen  en niets meer horen  van wat daar voorjaren tot leven brengt en weten dat het zingt wanneer  het hoorapparaat ontvangt wat zondermeer steeds  minder blijkt zonder versterking zelfs achterwege blijft  terwijl het ruisend riet  een eigen lied hardlopend ten gehore brengt

Ze droomt Zelfs als daar Niets te dromen  Valt Droomt zij daarvan In haar slaap Slaapt zij zichzelf in traag kalmt D'r adem in en zelf Hoorbaar uit Als ze laat  Zij zichzelf uit En laat daarbij Een indruk na.