Was getekend

Zij schuifelden de afgepaste tijd

door in het labyrint van lichte vensters

het strijklicht streelt bedrempeld

de plooien glad met schaduwbeelden

over haar verder getaand gelaat

naadloos bekommerde een open deur

aan bij verwachtingen die daarmee

gepaard een grimas van tevredenheid

laten gebeuren om de mondhoeken

zijdelings trekt zelfs het lede oog nog

even met een glimp van hoop op

doet leven wat eerder al voorbij was

zij weten dat en meer nog aan de lijve

ervaren enzo nodeloze hoop van't verzachten

want het wachten maakt ze duur

met al hun lasten waaronder gebukt

het zorgpersoneel zoveel van afneemt

maar hun gemoed blijkt zwaartekracht

onderhevige stemmingen gewaar.