Een mond vol van armoede
Het hongert, niet te stillen
magert het lichaam en valt
af van iedere graad van brood
mager lijden aan het bereiden
met vette woorden vervuld vol
taalkundig uitgeleende zinsneden
niet helend maar verwond
mededogen hoe te voeden
wat gedreven door armoede
zich geen raad meer weet
dan af te sterven in welvaart
waar menigeen zich geluk
van onbekommerd succes
aangemeten maatkostuum
diepgeroerd laat passen
op het oog welopgevoed
een mondvol armoede
te laten goed smaken
met leedvermaak
het braakliggend lichaam
uitgeteerd en wel
geeft geen voedingswaarde
maar voedt de honger wel.
Reacties
Een reactie posten