Een mond vol van armoede

Het hongert, niet te stillen
magert het lichaam en valt
af van iedere graad van brood
mager lijden aan het bereiden
met vette woorden vervuld vol 
taalkundig uitgeleende zinsneden
niet helend maar verwond 
mededogen hoe te voeden 
wat gedreven door armoede
zich geen raad meer weet
dan af te sterven in welvaart
waar menigeen zich geluk
van onbekommerd  succes 
aangemeten maatkostuum
diepgeroerd laat passen 
op het oog welopgevoed
een mondvol armoede
te laten goed smaken
met leedvermaak
het braakliggend lichaam
uitgeteerd en wel 
geeft geen voedingswaarde
maar voedt de honger wel.  


Reacties

Populaire posts van deze blog

vervaging

de asielzoeker (Lienen)

Er bestaan indrukken