Wegcijferen

Kinderen die hun moeder haten

ze knuffelen haar het liefste dood

spelen daarbijvoorkeur de vermoorde

onschuld om nogmaals dood te zwijgen

zoals het hoort de schijn op te houden

met onuitgesproken wat hen stoort

met alles en volledig alleen 

achter haar rug om zichzelf

volledig te verliezen in woord

en daad van puurste haat

hoe met liefde gepaard 

hun arm verloren kindertijd

vergeten noch vergeven 

gelittekend door het leven

moeten waden in het slijk

dat verkleeft hun zielenpijn

dagelijks laten herbeleven 

modderen de kinderen door

de moederbeeldenstorm

tot verwoestens toe de mama 

in zichzelf slopen met daarbij

een vrouw verwoesten 

waar zij perslot het meest

(zich door) omgeven (weten)