Ik sloeg

Ik sloeg er een boek opna.

Een die over plantennamen gaat.

Zo'n boek van jaren her, al decennia

lang meegaat.

Maar zo nu en dan van pas

het nut toont nooit van de hand

de te zijn gegaan.

En dan ze waar, trof ik haar.

Aldaar op bladzijde zoveel,

op zoek naar heelblaadjes,

lag gitzwart in de voeg 

gewreven het enige levensteken

van wat ooit een hondenleven was.

Joris uit vervlogen tijden kwam

uit het boek vol namen boven drijven.

Heb het aangeraakt, bekeken en weer om in de voeg gelegd.

Opdat ik ooit nog eens herinnerd wordt met hem. De hond die mij is bijgebleven.