De gesprekken

gaan en komen 
traag over in een schatter
kabbellen als water tegen de kade

bij vlagen klotst het even 
dooft weer tot glimlachen 
soms uit het hart gegrepen
soms met de mond bedreven
soms in oprechter zin 
soms in loze woorden
beschreven rimpeling
als gebroken licht door riet 
halmen beschreven 





een schaduw beweegt komt los
van de tafel en licht met wijken op
de zon een stralend vergezicht verricht
wonderen zo opgewekt tot zingen
gelijk het ruisen van zinnen tot
 in hoge bomen toe

 ritselende woorden 
een salvo van lachen 
ontstijgt uit de kronen
gelijk kraaien die wieken
zweven met stomheid
 geslagen weer naar beneden

eindigt verzwegen laatste woorden
vederlicht in gebroken taal beschreven
herinnering van toen die dag 
ter nagedachtenis werd herdacht
in harder steen gefreesde regels   

Reacties

Populaire posts van deze blog

vervaging

de asielzoeker (Lienen)

Er bestaan indrukken