Eigen boontjes doppen

Het vruchtgebruik een rijke oogst

aan denkbeelden zo in de bonen

de noeste arbeid aan gedachten

daaraan gepaard het ambacht

dat verricht even stil laat staan

bij hoe alles ging en gaat

iedere peul zijn eigen jas

iedere erwt daarin herinnering

van ooit en toen 

van kiem tot planten

van gedachten waar 

vandaan hoe nu

en verder wat rest er nog 

als alles is

gedaan het verleden is 

een lege dop wat rest

naast de rijke oogst aan erwtjes

zowaar

het pellen ging zoals het gaat

met gemak of toch alras

soms met kracht

bij't openbreken

 van de Vlaamse krombek

kwam toch alles uit zoals bedacht

en in de pan

soms knelt het wat zoveel erwten 

met hoe dat past

andere erwten meer soepel in de jas

er zijn hiaten in het weten

 zelfs het vergeten komt van pas 

 maar meer nog thans

 dat al het werk is geschied

dan schrijt men niet voort

maar schreid

weer dankbaar voor met wat rest

een galgenmaal op laatste maal

dat kostelijk genoten ook de vrucht 

mag zijn van alles dat geboden is

kort en goed het leven

in een notendop is een peulenschil

die ertoe doen toen ik mijn gedachten daarover liet gaan.