Op een sterfdag

Waar stil de ochtend traag

het vroege voorjaarslicht 

door laat schijnen ontwaakt

verdriet met wat verloren 

herinneringen omsloten

nog een aanblik van zon

in evenwicht bij volle maan

een wereld uit het verleden 

geborgen weet met ver~

weg een vlucht ganzen

 ieder jaar rond deze tijd

het vervlogen spoor hervinden

waarvoor gerept noch gezwegen

  slechts te weten wat in verleden

  aangericht zo lichtvoetig los 

van aard en water even nog

verscheen om glimlachend

stil van hogerhand bij te blijven 

staan alvorens door te gaan

waar wij zijn gebleven