Aardverschuivingen

 Ik las van Rilke en van Hillegom van spiegels in spiegels en woorden die er nog toedoen iets zinnigs in die zin dat voltooid leven  al in het prilste begin een afgedreven vrucht blijkt die voortwoekert in de geest van het bevrijde  lichaam ontzet van deelbaar aan zichzelf trouw blijkt te zijn in wie je bent  los van zaad en nazaat los van lijf en leden los van lijden en weten weten dat alles  het antwoord op alles  loslaten betreft

 is uitgegroeid tot groot ongenoegen  in landsbelang te kijk gezet  door ongekleurde staatslieden die door hun gekleurde zonnebril zonnekoninkjes spelen rond de hofvijver van fatsoen met wat zij moeten doen doen zij steeds minder  maar minder Marokkanen zijn de tweede kamerleden dik tevreden bij elkaar dagelijkse sleur van politiek kleurt hun waarheidszin  tot begoochelde enkeling die er gekleurd op staat tot iconisch monument  van iedere kleurling  als ware inboorling te veroordelen op wat misgaat met het samenleven In de buurt van waar ik ben opgegroeid  m’n jeugd versleet tot afgedragen  herinnering  van godsbesef  van eer en deugd  voor galg en raad van luilak tot en met met oudejaarsdag  de nacht opbrak  tot tramrails  dat uit asfalt  oprees ontspoord volwassen  de baan hervond  doodgewoon omdat ontzuild en wel  ook de ander  hoe vreemd getint  of anders gezind  erbij hoort...