Meppen onder applaus tot je erbij neervalt dan in de touwen met bebloede kop triomfantelijk laten toejuichen voor het heugelijke feit dat winnen altijd verliezen voor overlevenden doodleuk
Geen weg terug Het liet zich aanzien dat de zon scheen achter de bomen in mei dromen brengt met zich mee dat nevel weinigen laat zien waar het verdwijnpunt verscholen ligt al is met zekerheid niet alles toonbaar wat aanwezig is rest het aannemen aanvaardbaar is
Meesttijds komen woorden die ik binnen moet laten mij aanwaaien met tegenwind ik kan het hier zijn elders anders dan mezelf zijn daarin verkerend werkelijk