Aardverschuivingen

 is uitgegroeid tot groot ongenoegen  in landsbelang te kijk gezet  door ongekleurde staatslieden die door hun gekleurde zonnebril zonnekoninkjes spelen rond de hofvijver van fatsoen met wat zij moeten doen doen zij steeds minder  maar minder Marokkanen zijn de tweede kamerleden dik tevreden bij elkaar dagelijkse sleur van politiek kleurt hun waarheidszin  tot begoochelde enkeling die er gekleurd op staat tot iconisch monument  van iedere kleurling  als ware inboorling te veroordelen op wat misgaat met het samenleven In de buurt van waar ik ben opgegroeid  m’n jeugd versleet tot afgedragen  herinnering  van godsbesef  van eer en deugd  voor galg en raad van luilak tot en met met oudejaarsdag  de nacht opbrak  tot tramrails  dat uit asfalt  oprees ontspoord volwassen  de baan hervond  doodgewoon omdat ontzuild en wel  ook de ander  hoe vreemd getint  of anders gezind  erbij hoort...

Je zin zoeken. zo eentje in een woord van zin tot zinloos zijn iets zinnigs  of de onzin daarin en de weerzin  die tegenzin geeft aan de uitgesproken  onzin de man  die goed van zin bij zinnen was met goed beginnen met wat van binnen aan ‘t mee dingen was waarmee de zin begon omtrent bezinnen aan het einde  van een bittere jaar vol wrok over hoe in die zin geheel ontwricht  zijn gezin met liefde door z’n mams werd aangedaan  in dit ondragelijk licht  u zijt Welle kome Jesu lieve heer u heelt toch  alle wonden van kinderen in dit aardse slijk

 Ik zag het vuur weg wegsterven  van de uitdovende vlam restte  slechts een zeer dunne walm een zweem van denkbeeldige lijklucht verdunde langzaam de atmosfeer waarin dit zich voltrokken had dat iets weg had van herinneringen cremeren brandende gedachten spoorde met vervagende beelden foto’s van waaruit mensen langzaam verbleekten 

 De ochtend is blauw en steekt schril af tegen de felle zon brandend licht uit vreemde oorden dat dagelijks neerdaalt mijn gelaat verschiet van kleur dit wetend pigment is niets meer voor een vent  die teveel in het licht van de gebeurtenissen niet goed uitkeek op hoe kwaadaardig hij er morgen uitziet wanneer grijs en grauw een wolkendek betrekt met alles wat hem rest geen schaduw voor zich uit werpt noch overspringt anders dan de harde werkelijkheid die de dermatoloog uit zijn huid snijdt  

Sta er op gespannen voet mee wat erin zit en met wat er niet in mag het vlies waarin ik pas op met wie ik ben en wil zijn zonder meer en liever minder en zeker minder met wie ik ben 

Kijk aan de man de man die zomaar even denkt hij dacht ik denk dat het daaraan  ligt het ligt daar zomaar uit mijn hoofd uit mijn blote hoofd al denkt hij ook  het moet nog wel eventjes onderzocht tot feiten bijeen worden gebracht maar ach allee die onderbuik en dat gevoel daar denk ik mee dus hup de  botte bijl en hakken maar hak al denkend lekker maar oplos